Ontkenning

Weet je,

ik ben daar nog. Op die plek. Enkelen zouden zeggen mijn hemel.
Neen.
Het is mijn levende hel geworden. Het empirische, onweerlegbare bewijs dat goed en kwaad altijd samen voorkomen.
Neen.
Wat zeg ik toch. Het zijn elkaars gelijken. Ze zijn elkaar.
Neen?
Je wilt het niet geloven? Ben ik de grammaticale uitzondering die de regel bevestigt?
Neen.
Het is waar wat ik zeg. Er is geen goed of slecht. Er is geen haat of liefde. Er is geen zwart en wit. Er is geen dood en leven. Er is geen ja en neen. Ze zijn elkaar. Er is maar één concept. Het allesomvattende.
Neen?
Je wilt het nog steeds niet geloven. Wacht maar. Kom terug als je je hemel hebt ontmoet. En kom dan terug als je je herinnert.
Neen.
Als je het ruikt. Smaakt. Voelt.